( 5 min leestijd)

Het is 20 december boven Kabul is een heldere sterren nacht, als je alle tijd van de wereld had kon je ze tellen de sterren op tien lichtjaar van ons vandaan, op 300 lichtjaar van ons vandaan. Natuurlijk zie je ook de lichtjes van de vliegtuigen, rood en groen knipperen, het zijn gekleurde sterretjes die zich snel langs de hemel bewegen. Tussen als deze puntjes van licht wiebelt een klein sterretje het lijkt wel alsof het door de wind bewogen wordt.

[…]

Lees meer

(4 minuten leestijd)

Hij zit op een terras, een kop koffie staat voor hem op het formica tafeltje. Zij zit op de zandstenen balustrade tussen boulevard en strand. Beiden zien de golven, het donker-blauwe water dat door de wind gebroken wordt en met schuimende koppen over elkaar heen rolt. Zij heeft een wit T-shirt aan en een kort donker rood rokje. Ze heeft één been opgetrokken, haar onderbroek is net niet te zien.

[…]

Lees meer

(3 minuten leestijd)

Elke dag staat hij in de tram, hangt aan het gele handvat en wiegt met de wagon mee die met hoge snelheid over de rails rijdt
Bij de halt Voorburg ’t Loo stapt zij in. Ze heeft een strakke spijkerbroek aan en een okergeel jack. Voor haar mond heeft ze een zwart mondkapje, zo een die ver over haar neus gaat.

[…]

Lees meer

(3 minuten leestijd)

Ze is dertien als ze op het podium staat en voor het eerst voor een volle zaal en een jury de Bohemian Rhapsody ten gehore brengt.
Ze zingt:

Nothing seems to matter.
Too late, too late, my time has come
Sends shivers down my spine, body’s aching all the time
Goodbye, everybody, I’ve got to go
Gotta leave you all behind and face the truth
Mama, ooh oo ooh
I don’t wanna die
I sometimes wish I’d never been born at all.
Nothing seems to matter.
Nothing seems to matter anymore.

Ze krijgt een staande ovatie. Mensen zwaaien met hun telefoons alsof het brandende kaarsen zijn.

[…]

Lees meer

(4 minuten leestijd)

Het meisje bij het benzinestation, gaat over een meisje dat dagelijks bij een benzinestation rondhangt.Ze staat er elke dag, bij het felverlichte benzinestation. Ze heeft een sigaret in haar mond en leunt uitdagend op één been. Ze draagt een wit topje, een versleten, zwarte joggingbroek en gympen. Haar haar lijkt in maanden niet gewassen. Ze spreekt mannen aan die getankt hebben en het benzinestation in lopen. […]

Lees meer

(6 minuten leestijd)

Ze kon zich niet meer herinneren door wie ze naar de psychiater was gestuurd. Waarschijnlijk had haar huisarts dat nodig gevonden. Geruime tijd al bezocht ze deze arts van de psyché, maar ze bemerkte geen veranderingen bij zichzelf.

De man ging vaak en langdurig op het overlijden van haar moeder in. De herinnering daaraan speelde zich af op een begraafplaats. Ze zag dan haar vader voor zich, met zijn intense verdriet. Zijn intense eenzaamheid, die hem steeds weer overviel wanneer het afscheid zo benadrukt werd. Zij voelde zich verantwoordelijk voor de leegte die hij van de begrafenis meenam en ze besloot ervoor te zorgen dat hij moeder zoveel mogelijk zou vergeten.[…]

Lees meer