Sandra Wilhelmina de Booij, is geboren in Amersfoort en trotse moeder van een dochter. Ze heeft vier bundels uitgegeven waarvan er een vertaald is in het Amerikaans. Ze schrijft gedichten en heeft één rijmbundel geschreven en een korte verhalen bundel. En ze studeert kunstgeschiedenis.
Lees meerAuteur: Sandra Wilhelmina de Booij
Sneeuw
(8 minuten leestijd)
Ze drukte haar neusje op de koude ruit, en keek verlangend naar buiten, ze wilde weer zo graag met haar slee spelen, voortgetrokken worden door papa, of een mooie sneeuw-pop maken, nog mooier dan de eerste. Alleen was die door het dooien gesmolten, ze had er erg hard aan gewerkt met haar kleine handjes in haar te grote handschoenen. Victor was druk met Melissa in de weer geweest. Het had goed gevroren, al nachten was het gemiddeld min vijf. Melissa was opgewonden, dit was de eerste echte koude winter die ze bewust meemaakte. Vijf is ze nu met mooie blonde krul-len, zijzelf en Victor hadden stijl bruin haar. Victor had er nooit wat van gezegd, hij was trots op zijn engeltje zoals hij zijn kleine meisje altijd noemde. Hij vond ook dat ze er door die blonde krulletjes echt uitzag als een engeltje.
[…]
Wij
Als de ochtend komt,
en jij met dauw speelt.
Sta je in het schijnsel van de zon.
Tedere momenten, gekoesterd, bij zon en maanlicht.
Als een vallende ster,
die dichtbij lijkt te komen.
Net als jij verkleurd door de zon, pak jij mijn hand,
je sleept mij mee.
In al jouw oprechtheid.
Fantasie, wordt werkelijkheid.
Mijn hart bonkt,
van jou, de zon
en de maan.
Gedreven
Gedreven door de angst,
die mij plots overviel.
In alle hoeken zie ik gevaar.
Geluid is mij teveel.
Als een priemend mes,
Die achter het gordijn staat.
Nooit eerder was ik zo bang.
Gedreven door mijn angst,
zoek ik rust in de stilte,
die ook, mij overschreeuwd.
Alles is anders nu de angst het overneemt.
Van mij.
Ooit zo veerkrachtig.
Nu verloren