Welkom bij ons magazine
bio

Willem Jan Frijling

Werd geboren in de Randstad in 1948 (Delft) In Breda is hij naar school gegaan. Als klinisch psycholoog studeerde hij af in Utrecht, maar hij heeft niet als zodanig gewerkt. Bijna tien jaar is hij beeldend kunstenaar geweest (autodidact). Na het pensioen is hij serieuzer gaan schrijven. Na twee (slechte) romans, geïnspireerd door A.L. Snijders, […]

Lees meer

Mika’s dood

(2 minuten leestijd)

In een doods moment ziet hij haar, Mika, niet in het echt, maar als beeld voor zijn ogen; zijn oudste zus op een recente foto. Een gezellig huis had ze toentertijd. Ze stond daar zoals ze er voor haar zelfgekozen levensbeëindiging uit zag: met vermoeide ogen. Een combinatie van niervergiftiging, pijn en leeftijd werd gevolgd door euthanasie. Boven de tachtig werd het spoelen gestaakt en een nieuwe nier was voor haar ook geen optie. Wel veel pijn lijden.
[…]

Lees meer

Wandeling met fleskuiten

(1 minuut leestijd)

Wiel wandelde op een warme voorjaarsdag samen met Hella in een natuurgebiedje bij een dorp in de buurt van Wolvega. Een hardlopende man van middelbare leeftijd kwam aanlopen, grijs haar, zwart broekje, rood sportshirt en Nike-airs aan zijn voeten.
[…]

Lees meer

Schijnbaar

De schijnbaar onbenulligheden als het tellen van de mieren in hun leger hoeveel letters bij een cryptogram hoeveel gedichten in een bundel staan of het aantal spinnen in zijn huis de dagelijkse ergernissen die hem wakker houden de hoeveelheid vioolplanten bij de buren het duurder worden van benzine de natuur trekt zich er schijnbaar geen […]

Lees meer

Vrijheid

In de afgrond ligt de vrijheid
terwijl hij van zijn sprong af
vastgeketend vliegt aan zijn daad

aan haar werd gevraagd wil je vader zien
zij wilde niet
hij wilde wel
maar hem werd het vragen gepasseerd
[…]

Lees meer

De uitdaging

( 1 minuut leestijd)

Op de televisie was Angela Groothuis in het infotainment programma ‘Op1’ te gast. Ongetwijfeld zou ze iets zeggen over seksistische dingen in het programma waar ze in zat. Wiel had haar al lang niet gezien op de televisie en vond haar er oud uitzien, misschien kon je de indruk de indruk die ze maakte ook ziek noemen.
Waar zij het op dat moment over had was gerelateerd aan Corona en Wiel wilde het liever niet horen; er was al te veel over gepraat, gekeuveld en geflauwekuld.
‘Kan ie ergens anders op?’
[…]

Lees meer

De colporteur

Geconcentreerd op zijn bezigheid tuinierde Wiel op een middag zonder besef van de wereld om zich heen. De zon scheen. Hij zat op zijn knieën op de rand van het gazonnetje naast zijn tuin en genoot van de zon en de bewegingen, die nodig waren bij het tuinieren. Hij dacht net aan mijn moeder en […]

Lees meer

Filmframes

In de filmframes van zijn leven
legt hij woorden vast
als geheugensteunen op zijn boekenplank
ongesorteerd

de titels spreken hem aan
maar geen syllabe zegt hem wat
zijn geheugen stottert de bijzonderheden
[…]

Lees meer

De beekbron

(1 minuut leestijd)

Hij schreef gedichten en korte verhalen en regelmatig zette Wiel een verhaal of een gedicht op zijn tweede account op Facebook. Er werd niet veel op gereageerd en hij vermoedde dat het te maken had met een gebrek aan levensechtheid of gebrek aan literaire belangstelling. Maar hij hield vol, bleef de meer persoonlijke schrijfsels daar openbaar maken.
[…]

Lees meer

O ja..

( 2 minuten leestijd )

Het was al licht. Met half geopende ogen keek Wiel op de wek-radio. Bijna tien uur. Aan de late kant, maar dat was een opluchting wist hij vaag nog, maar waarom ook weer? Langzaam liet hij de avond in Het Wolfshol van gisteren opnieuw langs zijn geest trekken. Er was veel gefeest, dus gedronken, ook door hemzelf. Wat was het ook weer voor een dag vandaag? Niet alleen zater-dag. Oh natuurlijk. Hij had geen wekker gezet en gelukkig had hij ook geen kater. Hij was nu volledig wakker, bijna helemaal scherp.
Wiel herinnerde zich dat hij had gedacht: Wat zal ik gaan doen morgen? Helemaal niets! Pensioen, heerlijk. Doorsoezelen.
Hij snoof de odeur van de ochtend op. Het drong tot hem door dat er een geur tussen zat die hij niet kende.
Wiel keek om, draaide zich en schrok, want hij keek recht in de blauwe ogen van een heerlijk gezicht.
‘Ken ik jou?’ Vroeg hij stomverbaasd.
‘Dat vroeg je gisteravond ook al.’
[…]

Lees meer
X