Welkom bij ons magazine

Danique van der Rijt – de Ridder

Toen Danique een jaar of acht was stond er een houten schoolbankje op haar kamer. Het was een oud klein tafeltje en in het gelakte blad zat een aantal diepe krassen. Soms liet ze haar vingers er langs glijden en fantaseerde over de verhalen die er achter schuil gingen. Uren heeft ze er doorgebracht, ingeklemd tussen de muur en de kast, met alleen het rood witte behang als uitzicht. Ze speelde er schooltje met haar vriendinnen, maakte er tekeningen en schreef er haar allereerste verhaaltjes. In schriftjes die ze nu niet meer kan vinden. 

Later werden het dagboeken. Tientallen. Met harde kaften in allerlei kleuren. Van voor naar achteren schreef ze ze vol. Niet alleen met de dingen die ze dacht en voelde, maar ook met beschrijvingen van de wereld, de natuur en de mensen om haar heen. Ze zocht in alles verhalen, misschien dat ze daarom geschiedenis ging studeren. Want als er iets een bron van fantasie kan zijn, dan is het ons verleden. 

De geschiedenis greep haar, net als het studentenleven. Het schrijven kwam steeds meer op de achtergrond. Een baan, een jong gezin en een sociaal leven, ze vulden haar dagen als water een badkuip. Bijna vijftien jaar zette ze geen letter op papier. Tot de corona onze wereld veranderde en we aan de beeldschermen werden vastgeplakt. Langzaam begonnen er weer zinnen door haar hoofd te rollen. Ze typte ze dit keer, en ze is niet meer gestopt. 

En als je iets schrijft dan wil je ook dat mensen het kunnen lezen, hoe spannend dat soms ook is. Op www.indeluiestoel.nl en op haar eigen website www.daniqueschrijft.nl wil ze daarom haar verhalen met ons delen.  

En zoals de Britse dichter Francis Quarles ooit schreef: Ik wens je net zoveel plezier in het lezen, als ik had in het schrijven.

Posted in bio
X