In zijn slechtere films
(en dat zijn er meer)
is Kirk Douglas een torso
in een wapperende vlakte
en met dezelfde littekenvorming
vergiftig ik op die dagen
mijn poelen van verplichting
of, dat deed ik, moet ik zeggen
want mijn meest vlezige moleculen
hebben daar geen geheugen meer voor
[…]

Schichtig schuifelen schimmen langs elkaar
Hooguit een korte knik
Vanachter maskers van papier
Vervreemding, angst, maar ook een sprankje hoop.
[…]

de melancholische romanticus

verlangde zo naar de tijd van gezellig knus […]

Ik dwaal door het donker
Door het oneindig
Niets
Ik kan je hier niet vinden

Iedere stap word donkerder
Iedere donkere stap
Zwaarder
En nog steeds vind ik je niet

Diep verborgen in de krochten en de kronkels van ons brein 
Een potentieel aan mogelijkheden 
Tussen Boeddha en de Bom 
“Gedwongen” door omstandigheden […]

Brandbommen op onschuldige burgers
Guernica totaal verwoest door Franco’s fascistische kliek.
Samen met zijn Nazi vriendjes.
Volkerenbond kijkt weg, terwijl de geur van verwoesting opstijgt […]

Het is een warme dag
De kou is uit de lucht
Voor de zon op de vlucht
We zeggen de winter gedag […]