Welkom bij ons magazine

Vrijgekocht

hfstk 4 7H- 120.V 23.K

In de gang groet Charles mij met een beleefd knikje. Mijn telefoon trilt in mijn zak. Ik haal hem er voorzichtig uit en zie dat Claes mij belt. Ik knik terug naar Charles terwijl ik mijn telefoon opneem en de trap oploop.   

‘Hey,’ zeg ik warm.  

‘Hi, moet ik je morgen bij die oude snoeper ophalen of…, ‘ vraagt Claes.  

Ik ga de volgende trap op en versnel mijn pas. ‘Uhm… Doe maar. ‘ antwoord ik.  Een verward hummen klinkt vanaf de andere kant van de lijn. Ik passeer meerdere personeelsleden voordat ik terug ben in Marks slaapkamer.  ‘Mijn adres. Ik heb je veel te zeggen, maar dat komt morgen wel,’ fluister ik. Een kort spottend lachje is het antwoord. ‘Hij weet het niet van je andere adres, nog steeds niet? Ach kom…,’ zegt Claes verwonderd. ‘Ik zal inpakken en dan zie ik je snel. Dag schat,‘ zeg ik expres iets luider.  

‘Tot morgen, liefste,’ zegt Claes voordat hij ophangt.  Net nadat ik mijn telefoon wegstop, loopt Mark de slaapkamer binnen. Ik grijp mijn rugtas van onder het bed en stop mijn knuffel, mijn oplader en toilettas erin. Ik zie Marks ogen naast mij verdrietig naar mij staren.   

‘Geen zorgen, ik blijf nu tw… een paar dagen bij Claes en dan zie ik je weer,’ zeg ik terwijl ik hem een stevige knuffel geef.   

‘Je zou bij me kunnen intrekken… met Claes er is tenslotte genoeg plek.’   

‘Dat is erg gastvrij van je, maar ik denk…’   

‘Gastvrij? Niets te gastvrij… We hebben een poly-amoureuze relatie dus we zijn een gezin. En ik zou graag willen dat dit gezin onder een dak leeft,’ zegt Mark. Ik zucht en sluit mijn ogen voor een moment.   

‘Weer hetzelfde argument? Ach, schat… alles op zijn tijd zeg ik toch altijd?’ zegt een enthousiaste mannenstem achter mij. Ik keer me snel om en zie hoe een blonde lange en goed geklede man Mark een kus geeft.  ‘Ian… hoe was het? Alles goed of.. ‘ Hij haalt zijn schouders op en omhelst mij. ‘Het was oké. Ben blij om weer terug thuis te zijn,‘ antwoordt hij. 

Ik knik en loop terug naar het bed waar ik mijn rugtas grijp en snel dicht rits.   

‘Blijkbaar net op tijd,’ voegt hij eraan toe. Ik gooi mijn rugtas op mijn rug en loop naar de deur toe. ‘Als je zo vriendelijk wilt zijn,’ zeg ik terwijl ik aan mijn afdaling begin. Ian en Mark volgen mij tot de voordeur. Met een knuffel en een zoen neem ik afscheid van Mark. Ian opent de deur voor mij en leidt me vervolgens naar zijn bruine Mercedes. Ik open de deur en gooi mijn rugtas in de voetruimte. De radio springt aan en ABBA begint luid te spelen. Ik stap voorzichtig in en klik mijn gordel vast terwijl Ian hetzelfde doet. Wanneer hij begint weg te rijden zwaai ik even naar Mark totdat ik hem niet meer kan zien. We rijden door de stad, een bosgebied en adembenemende landschappen die ons uiteindelijk naar een andere stad leiden. We rijden door de stille straten en gesloten winkels naar de verwaarloosde buitenwijk van de stad.  

Mijn ogen dwalen van huis naar huis tot ze bevriezen op een oud vervallen huisje. Vieze ramen die vanbinnen zijn dichtgespijkerd met houten planken. Een groenige kleur verf waarvan het meeste af is gebrokkeld. Ik zucht en wil mijn tas grijpen wanneer Ian zijn hand op de mijne legt. ‘Zo’n gek idee is het niet, Sky. Iedereen in één huis. Geen geheimen meer. Echte vrijheid… zonder gevaar.’ Ian ziet er bezorgd uit. Mijn ogen staren hem even stil aan voordat ze de grond opzoeken. Mijn maag draait zich om en mijn woorden blijven op mijn tong steken. Ian zucht en knijpt zachtjes in mijn hand. 

‘Je bent mij dierbaar en als elke keer dat ik je hier achterlaat, brandt het in mijn hart,’ zegt Ian die even naar mijn huis kijkt.  ‘Maar ik begrijp het. Al had ik liever gewild dat Mark hier vanaf wist. Hij geeft ook om je… het is niet zoals die andere mannen op dat chique gala die vrouwen meer als een duur pronkobject zien,’ voegt hij eraan toe. Ik knik en laat een diepe zucht over mijn lippen gaan. ‘Ik weet het. En jullie, Claes en Tom zijn mij ook dierbaar… maar dit… je weet waarom. Misschien, ooit, kan dit anders, maar nu… ik ben niet van plan om dit nu al op te geven,’ antwoord ik.  

[…]

Verder lezen? Koop het hele verhaal hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 + betaalkosten € 0,30 = € 1,94.

Eerder delen zijn te vinden op de pagina van Sophia Rijsterborgh

Extra donatie aan de schrijver.

Of word abonnee.


X