De bijstand verteerde mijn vertrouwen.
De bijstand dwong mij naar werk in
Alles is beter dan de bijstand,
de schaamlap van ons vaderland.
Net genoeg om niet dood te gaan.
Te weinig om normaal mee te leven.
Je dient alle waardigheid als mens op te geven.
Alles op te eten wat als vel om je botten hangt.
Om als zwerver met dak te leven.
Moet ik ook nog dankjewel zeggen?
Ik mocht mijzelf gelukkig prijzen,
mijn auto was te weinig waard om te eten.
Mijn spaargeld wat te karig om te verbrassen.
Dankjewel meneer de ambtenaar.
Elk woord was een woord van wantrouwen.
Elke misstap was een reden mij te grijpen.
Als een valse hond strak aan het lijntje gehouden.
Als een mak dolfijntje sprong ik door hoepels.
[…]
Verder lezen? Koop het hele gedicht hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 + betaalkosten € 0,30 = € 1,94.
Extra donatie aan de schrijver.
Of word abonnee.