We konden niet anders dan de alledaagse zaken kauwen en herkauwen
We konden niet anders dan voorbeelden geven van de vastberadenheid van onze daden
En het was daarom geen toeval
Dat juist deze duisternis aan de oppervlakte kwam en brutaal reeds met zijn publieke aankondiging verscheen
En het was geen toeval dat we terugkeerden naar bomen die we niet kenden
Om onze papier te doordrenken met alles wat fout was
Het was als een persoon die afdaalt met listen
Iemand die de stronk van de stad ontwortelt
Iemand die de ochtendvlinder in de huilende muilen van de honden plaatst
En toen drong die persoon zijn profeetschap aan ons op
De wijsheid van zijn profeetschap was die van een oorlog en van verbanden om wonden
En hij zei:
Vrede zij u! Dat brood is verdroogd terwijl u honger heeft
Dat bleke brood ligt daar vóór de soldaten
Een gebed zal gelezen worden voor ogen die het moment van de dood net gemist hebben
Wij zullen onze gebrokenheden herstellen maar we weigeren uit te zoeken wat wij precies gedaan hebben
Dat verraad heeft immers een grotere glans dan het vertellen van verhalen
We zullen onthouden wat we geschreven hebben op het moment van de verdwazing
Op het moment dat volgde op onze verdwijning
We waren weggemoffeld in de stromen van de slachtpartij.
Verder lezen? Koop het hele gedicht hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 + betaalkosten € 0,30 = € 1,94.
Extra donatie aan de schrijver.