De thee was nog maar amper doorgeslikt of daar gingen we weer. Op naar de balie dit keer.
Een man met wit haar kwam de lege wachtruimte van de apotheek binnen. Hij was nog niet eens bij de balie en hij riep: ‘Eh, komt iemand me nog helpen of niet?’
Petra liep naar voren en wenkte mij met haar mee te gaan. Ze begroette de man en kreeg wat gebrom terug. Ze vroeg hem naar zijn naam en geboortedatum.
‘Harms, 1938’, snauwde hij meer nog dan dat het praten was. Ik bekeek hem eens goed en zag dat hij in zijn pyjama stond. Hij had rimpels in zijn gezicht en smeet een grote envelop op de balie.
Op dat moment kwam een vrouw met een rollator binnen. Ze liep op meneer Harms af en zei: ‘Pap, neem dat ding nou eens mee en gebrúik hem ook! Ik zet even de auto weg!’ En weg was ze weer.
Petra maakte de envelop open. Er zaten grote lijsten in, vol met moeilijke namen die veel weg hadden van de recepten die ik net aan het klaarmaken was. In de computer zocht ze de gegevens van meneer Harms op en vroeg ter controle naar zijn adres. Daarna vergeleek ze de geboortedatum op het scherm met die op de papieren. Ze checkte dit nog bij meneer.
Een antwoord kreeg ze niet. Meneer Harms liep inmiddels rood aan en schreeuwde: ‘Ze hebben me in het ziekenhuis de verkeerde pillen gegeven!’
Petra bleef rustig en vroeg hem of hij misschien even wilde gaan zitten. Ze benadrukte dat ze de tijd wilde nemen om alles goed te controleren. Je zag de spanning bij meneer wegvloeien, hij haalde rustiger adem en de kleur in zijn gezicht werd weer normaal.
[…]
Verder lezen? Koop het hele verhaal hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 + betaalkosten € 0,30 = € 1,94.
Extra donatie aan de schrijver.
Of word abonnee.