Welkom bij ons magazine

De Kerstman

De maan piepte als een kleine sikkel achter de wolken vandaan. Over het grasveld, dat er in het schaarse licht donkergrijs uitzag, viel een schaduw. Tenminste, het leek een schaduw want er was niet concreet iets of iemand te zien die dat zou kunnen veroorzaken. Het bewoog. Niet alleen van links naar rechts maar veranderde ook van grootte.

Toos keek gefascineerd tussen de gordijnen door. Een huivering liep over haar rug. Het hele gebeuren leek onrealistisch, evenals het geluid dat van buiten zachtjes doordrong. Een ‘wooshgeluid’, anders kon ze het voor zichzelf niet beschrijven.

Met haar linkerhand hield ze haar duster dicht tegen zich aan geklemd terwijl ze met haar rechterhand de vitrage wat verder optilde om een beter zicht te hebben op hetgeen zich buiten afspeelde.

De schaduw en het geluid leken dichterbij te komen.

Vreemd genoeg voelde Toos geen angst. De schaduw leek haar op de een of andere manier vertrouwd. Ze kreeg het gevoel weer kind te zijn en dat ondanks haar ver gevorderde leeftijd.

Nu leek ze ook belletjes te horen. Tinkelende belletjes alsof er een arreslee door de straat reed. Alleen was er op straat niets te zien. En er lag ook geen sneeuw waar de slee door heen getrokken zou kunnen worden.

Verder lezen? Koop het hele verhaal hier. Verder lezen? Koop het hele verhaal hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 + betaalkosten € 0,30 = € 1,94.

Extra donatie aan de schrijver.

X