Welkom bij ons magazine

Lagos

Boodschappen doen is hier een zeer omslachtige bezigheid. Om veiligheidsredenen mag ik zelf niet rijden. Paul, onze aangewezen chauffeur, zal worden teruggestuurd naar het huis. zo gauw mijn man hem zakelijk niet meer nodig heeft.

      Daar alle communicatie zeer moeizaam verloopt en de telefoon sporadisch werkt, kunnen er dagen van wachten voorafgaan voordat ik de auto tot mijn beschikking heb.

     Winkels die op rijafstand maar 15 min tot 30 min. (in de stad) gelegen zijn, kunnen door de slechte wegen en drukte, onbereikbaar zijn. Daardoor beland je bijna altijd in een “go slow” ofwel file en kun je dus uiteindelijk wel de gehele dag bezig zijn die winkels te bereiken,

     Vandaar dan ook dat ik mijn kind moet achterlaten bi j de oppas, een efficiënte en noodzakelijke oplossing . Ziektes, géén hygiëne, vooral wij Westeners staan overal aan bloot. en zullen onszelf zo goed mogelijk moeten beschermen .

     Onderweg beland ik dus in de file rondom “Jakubo e Gowan” plein en kan niet anders dan de bevolking gadeslaan vanuit mijn auto. Paul heeft de airco al uitgeschakeld anders loopt de motor heet.. De stank die me overal tegemoet komt, is haast ondragelijk- Lagos, de smerigste stad ter wereld, doet zijn naam eer aan .

     Op het plein, bij de fontein, die vandaag toevallig wel werkt, zit een “ oude” Nigeriaanse vrouw –

     Ze wast haar ontblote bovenlichaam in de fontein, haar borsten te vergelijken met platte schoenzolen, rijken tot aan haar middel onderaan ergens een knopje bengelend. de tepels .

     Ze doet zich tegoed om zichzelf in de fontein te wassen, rondom haar, het plein. omsingeld door auto’s welke muurvast zitten in de fiIe.

     Na ongeveer een half uur, komt de auto weer in beweging gelaten wacht ik op het moment dat de winkels in zicht zijn. Gedu1d opbrengen zul je hier wel moeten leren. Maar ach, wanneer je als nieuweling in Nigeria komt, is er zoveel te zien .

     De bevolking verplaatst zich te voet door een labyrint van paden en straatjes.

     De bedelaars bewegen zich voort op handen en voeten

     Wat mij opvalt, is, dat al deze mensen met al hun armoede en el lende. zo vrolijk zijn.

     -ja, we zitten weer vast in de file – op een meter afstand van een hut. Er komt een meisje naar buiten, ze neemt een hurkhouding aan, doet haar rokje omhoog: geen onderbroek. en gaat uitgebreid zitten poepen .op het vieze zandpaadje, geen schoenen aan haar voeten, als ze klaar is, staat ze op en danst weer naar haar hut . Zonder ook maar even haar bibs schoon te vegen . Ja, waarmee eigenlijk ??

     De auto komt weer in beweging, met een beetje geluk kunnen we nu doorrijden .

     In de winkel zelf, zijn vaak de rekken leeg, je weet dus nooit wat je kunt bemachtigen. soms helpt een tip enorm .

     Het vlees, waar de vliegen vrij spel hebben, de “slager” die eerst even aan het vlees ruikt of het nog wel goed is

     Maar met een “dash” een regelmatige tip. is het toch soms mogelijk wat boodschappen te vinden al hoewel de prijzen wel drie maal zo hoog zijn dan wij in Europa gewend zijn.

     Alles wordt verscheept naar Nigeria, dat wat wij Westeners nodig hebben. Dat was mede de reden om mijn kind de borst te geven.[…]

Meer lezen. Bestel het hele verhaal hier. Kosten € 1,50 + btw € 0,14 × betaalkosten € 0,30= € 1,94

Extra donatie aan de schrijver.

X