In de Luie Stoel

(13 minuten leestijd)

Nadat ze de schoenen met hoge hakken aan had getrokken en haar jasje dichtgeknoopt, zette ze met een zucht de grote zonebril voorzictig op haar neus. Met wat make-up was het gelukt de donkere rand onder haar oog te vervagen, weg had ze het niet helemaal gekregen. De smoezen waren op waarom ze nu weer met een verwinding aan haar gezicht liep. Voor de schram op haar kaak, die de metalen band van zijn horloge had veroorzaakt, had ze als reden opgegeven dat ze een moedervlekje weg had laten halen. Een andere keer verklaarde ze dat ze aangevallen was door de kat. In het voorjaar droeg ze de donkere bril vanwege haar hooikoorts. En iedereen geloofde haar telkens weer. Dacht ze.

[…]

(3 minuten leestijd)

Uiterst behoedzaam liet Arie zich zakken op de rubberband. Zijn vrouw Els had hem de band, die ze na de bevalling had gebruikt om op te zitten, met een grijns aangereikt. Vandaag was haar eerste werkdag na haar zwangerschapsverlof en hij zou op de baby passen.
Ze had hem meewarig aangekeken toen hij met een van pijn vertrokken gezicht door het huis strompelde. ‘Zo, nu weet je ook hoe het voelt, en ik kan je vertellen: dit is nog niéts vergeleken bij een bevalling. Jullie mannen zijn het absolute zwakke geslacht. Het is maar goed dat Onze Lieve Heer jullie bij de schepping geen baarmoeder heeft gegeven, anders was het begin van de mensheid, tevens het einde geweest. Er zou nooit een kind geboren zijn. […]

(9 minuten leestijd)
Armoede […]
De zorg […]
Eenzaamheid […]
De omgeving […]
Relaties […]
De media […]
OF
Hebben we helemaal niets geleerd ?
En snellen we terug naar het “normale doen” om alles weer snel te vergeten TOT een volgend virus aan onze deur komt kloppen.
[…]

(1 minuut leestijd)

Met haar kroost in een kaarsrechte rij achter zich, steekt moeder eend over. Direct op de rem en tegemoetkomend verkeer waarschuwen. Tevergeefs: drie jonkies worden meedogenloos vermorzeld. […]

(4 minuten leestijd)

Boodschappen doen is hier een zeer omslachtige bezigheid. Om veiligheidsredenen mag ik zelf niet rijden. Paul, onze aangewezen chauffeur, zal worden teruggestuurd naar het huis. zo gauw mijn man hem zakelijk niet meer nodig heeft.

Daar alle communicatie zeer moeizaam verloopt en de telefoon sporadisch werkt, kunnen er dagen van wachten voorafgaan voordat ik de auto tot mijn beschikking heb.

Winkels die op rijafstand maar 15 min tot 30 min. (in de stad) gelegen zijn, kunnen door de slechte wegen en drukte, onbereikbaar zijn. Daardoor beland je bijna altijd in een “go slow” ofwel file en kun je dus uiteindelijk wel de gehele dag bezig zijn die winkels te bereiken . […]

(8 minuten leestijd)

Geiten mekkeren schril en kinderen lachen vrolijk. Het zijn de gewone geluiden van een Afrikaans dorpje badend onder kokendheet zonlicht. Zoete geuren van rijp fruit, maar ook de weeïge lucht van afvalhopen zwemen rond.
Het is marktdag en de schrille stemmen van verkopers weergalmen door smalle straten.
Het gewemel van mannen, vrouwen en kinderen verspreidt gezellige drukte. Muziek van een verkoper van radio’s en de eentonige trommelslagen van een sjamaan verspreiden een sfeer van zorgeloosheid.
Op het dak van een hoog huis staat een jonge vrouw, ze kijkt angstig omlaag.
Maria’s bruine gezicht glanst in het zonlicht, en haar tanden lijken witter als sneeuw.
Naast haar staat een vrouw in oranjerode jurk, aan haar oren bengelen kope-ren oorbellen. Hannah heeft heuplang rastahaar en is erg knap.
Maria is nog zo jong en toch al hoogzwanger. De zwarte boerka die ze draagt en waarin alleen haar gezicht is te zien, kan dat niet meer verbergen. Ook niet de tranen die over haar wangen sijpelen. […]

(16 minuten leestijd)

New York 11-11-11.

‘Ian! Bryan! Is het nou verdomme een keer afgelopen?’
Myra kijkt wanhopig de kinderkamer rond. Er staan twee bedden en aan de achterwand een grote kast en speelgoedkist. Aan de andere kant is een groot raam, er hangen kleurige posters aan de muren.
Speelgoed in allerlei soorten slingert over de grond.
De negenjarige tweeling zien eruit als engeltjes met hun krullende blonde haren en blauwe ogen, maar het zijn duivelse ettertjes. Het zijn haar broertjes, maar het liefste zou ze hun het raam uitkieperen. Terwijl ze nog wel op de 16e verdieping wonen.
Myra zwiept haar lange blonde haren over een schouder en haar blauwe ogen branden van tranen. Zij houdt van netjes en ruimt elke avond hun kamer op.
Ian strooit jubelend alles wat ze net in de speelgoedkist gedaan heeft weer over de grond.
Brian gooit naar haar hoofd met een bal. ‘Raak,’ joelt hij. ‘Trefbal raak! […]

(11 minuten leestijd)

De plaats delict lag in het midden van een kersentuin. Toen Lydia Krolik het dossier doornam op weg naar het plaatsje Hingelom verheugde ze zich op een wandeling tussen de bloesems. In de mate natuurlijk dat je in het beroep van rechercheur kan spreken van een verheugend gevoel. Je wordt opgeroepen voor een verdacht overlijden, niet voor een rondje tussen de kerselaars. Maar aan de andere kant lag Hingelom natuurlijk midden de dure villa’s in de heuvels rond de hoofdstad en dan weet je dat je niet terecht gaat komen in een schimmelend appartementje in de Noordwijk. In de lente werd Lydia aangetrokken tot de stadsrand.,[…]