In de Luie Stoel

(5 minuten leestijd)

Plotseling was het bruidspaard er, heel vroeg in de morgen. Het hing zomaar met zijn hoofd door het raam naar binnen van de slaapkamer van een meisje. Alsof het raam een staldeur was, maar dat was niet zo want dat meisje woonde gewoon in een stad en er was in geen velden of wegen een […]

(3 minuten leestijd)

Vandaag neem ik het dappere besluit om op de weegschaal te gaan staan. Echt! Shit! Ik schrik me rot als ik de digitale cijfers zie oplichten. Terwijl ik naar de display staar schreeuwt mijn brein om actie. Ik tier en vloek en geef de weegschaal een schop. Vervolgens dans ik op één been over de koude tegels van de badkamer, mijn hand gevouwen om de pijnlijke teen. Waarom nou zo boos om een paar kilootjes zul je denken? Als je weet hoeveel tijd en moeite het kostte om ze juist kwijt te raken dan heb je het antwoord. Er is maar één conclusie. Ik ga mezelf tot de orde roepen, en wel hier en nu. […]

(3 minuten leestijd)

‘Verkeerde vrienden, donder op met je verkeerde vrienden.’ Ze beet hem de woorden toe.

Nee.., hij had lekkere vrienden. Ze wist er zeggen en schrijven twee op te noemen. De kroegbaas en die hoer van de hoek, al die kleine wezentjes natuurlijk niet meegerekend. […]

(1 minuut leestijd)

De rest van het bosje maakt in vergelijking met mij een armzalige indruk. Hoezeer ze ook hun best doen hun geknakte bladeren en hangende kopjes te maskeren, iedereen begrijpt daarvan de zinloosheid. Het is slechts voor mij weggelegd om de Doutzen Kroes onder de tulpen te zijn. De anderen verbleken in mijn majestueuze schittering. […]

(35 minuten leestijd)

Het lunchuur was voorbij. De klanten van Burt’s Tavern – een pub in een zijstraatje van Abbey Road – waren weer naar hun werk gegaan. Het plaatsen van een leeg glas op een dienblad, het aanschuiven van een stoel: dat waren de geluiden die nu de ruimte vulden. Lily ruimde af. Ze was zestien, dochter van de eigenaar, en sprong wel vaker bij.
    Eén bezoeker was in de pub blijven hangen. Aan een tafeltje bij het raam zat hij te schrijven. De man was in de twintig. Zowel zijn gezicht als zijn lichaam was lang en mager. Hij droeg een witte coltrui boven een strakke broek met een geruit patroon, zijn halflange haar was goed in model geknipt: modern en modieus, maar ook veilig en ver van het wilde en onaangepaste dat ouders en autoriteiten provoceerde. Lily kende hem. […]

(6 minuten leestijd)

Luuk is trots op zijn dochter. Ze heeft het uiterlijk van haar moeder en de hersens van haar vader. En gelukkig niet andersom. Dan zou ze in het Gooische wereldje geen leven hebben gehad. Nu lijkt niets een daverend feest in de weg te staan: Patricia is populair en wordt vandaag achttien. […]

(4 minuten leestijd)

Het meisje bij het benzinestation, gaat over een meisje dat dagelijks bij een benzinestation rondhangt.Ze staat er elke dag, bij het felverlichte benzinestation. Ze heeft een sigaret in haar mond en leunt uitdagend op één been. Ze draagt een wit topje, een versleten, zwarte joggingbroek en gympen. Haar haar lijkt in maanden niet gewassen. Ze spreekt mannen aan die getankt hebben en het benzinestation in lopen. […]

(6 minuten leestijd)

Ze kon zich niet meer herinneren door wie ze naar de psychiater was gestuurd. Waarschijnlijk had haar huisarts dat nodig gevonden. Geruime tijd al bezocht ze deze arts van de psyché, maar ze bemerkte geen veranderingen bij zichzelf.

De man ging vaak en langdurig op het overlijden van haar moeder in. De herinnering daaraan speelde zich af op een begraafplaats. Ze zag dan haar vader voor zich, met zijn intense verdriet. Zijn intense eenzaamheid, die hem steeds weer overviel wanneer het afscheid zo benadrukt werd. Zij voelde zich verantwoordelijk voor de leegte die hij van de begrafenis meenam en ze besloot ervoor te zorgen dat hij moeder zoveel mogelijk zou vergeten.[…]