Beschrijving
Uiterst behoedzaam liet Arie zich zakken op de rubberband. Zijn vrouw Els had hem de band, die ze na de bevalling had gebruikt om op te zitten, met een grijns aangereikt. Vandaag was haar eerste werkdag na haar zwangerschapsverlof en hij zou op de baby passen.
Ze had hem meewarig aangekeken toen hij met een van pijn ver-trokken gezicht door het huis strompelde. ‘Zo, nu weet je ook hoe het voelt, en ik kan je vertellen: dit is nog niéts vergeleken bij een bevalling. Jullie mannen zijn het absolute zwakke geslacht. Het is maar goed dat Onze Lieve Heer jullie bij de schepping geen baar-moeder heeft gegeven, anders was het begin van de mensheid, te-vens het einde geweest. Er zou nooit een kind geboren zijn.’
[…]
Extra donatie aan de schrijver.